τριγυρινός

-ή, -ό, Ν

αυτός που βρίσκεται γύρω γύρω, κοντά, ο γειτονικός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επίρρ. τριγύρω + κατάλ. -ινός (πρβλ. αλλοτ-ινός, κοντ-ινός)].